چکیده مقاله
این مقاله نتیجة مطالعهای است که طی یک سال و در دو مرحله، در صنعت فولاد ایران انجام شده است. روش مطالعه در هر دو مرحله، روش کیفی است. مرحلة نخست شامل مصاحبههای عمیق با مدیران صنعت فولاد میباشد؛ که هدف آن تعیین ارتباط دیدگاه مبتنی بر منابع سازمان و نوآوری سازمانی است. از مصاحبههای مرحلة نخست به همراه مرور ادبیات، چنین برمیآید که مسئولیت اجتماعی بنگاه در صنعت فولاد ایران در طی 8 سال (از سال 1368-76) تأثیر عظیمی بر نوآوری در این صنعت داشته است. در مرحلة دوم، به بررسی تعاملات پویا میان مسئولیت اجتماعی بنگاه، یادگیری سازمانی و نوآوری سازمانی پرداخته شده است. از نتایج حاصل از این مرحله مشخص شد که راهبردهای مسئولیت اجتماعی به توسعة توانمندی¬های یادگیری منتهی می¬شود، که به نوبۀ خود به نوآوری سازمانی می¬انجامد.