تأثیر تدریس مشارکتی بر انسجام گروهی دانشجویان: بررسی نقش واسطه‌ای رویکردهای مشارکت نویسنده مهدی محمدی ، رحمت اله مرزوقی، رضا ناصری جهرمی، مريم درفشان ، زينب مختاری سال انتشار: چکیده مقاله هدف از اين پژوهش، بررسی تأثير تدريس مشارکتی بر انسجام گروهی دانشجويان با واسطۀ نحوۀ مشارکت آنان در فرايند ياددهی ـ يادگيری بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و جامعۀ آماری شامل تمامی دانشجويان مقطع کارشناسی رشتۀ مترجمی زبان انگليسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس و دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت، در سال تحصيلی 93ـ1392 بود. ابزار پژوهش پرسشنامۀ محيط گروهی (کارون و همکاران، 1985) و پرسشنامۀ رويکردهای مشارکت (تريانديس و همکاران، 1994) بود. نتايج نشان داد که تدريس مشارکتی پيش‌بينی‌کنندۀ مثبت و معنی‌دار انسجام گروهی دانشجويان (49/0=2R، 001/0>P) و پيش‌بينی‌کنندۀ مثبت و معنی‌دار رويکردهای جمع‌گرايی و فردگرايی دانشجويان (33/0=2R، 001/0>P) است. همچنين رويکردهای جمع‌گرايی و فردگرايی دانشجويان پيش‌بينی‌کنندۀ مثبت و معنی‌دار انسجام گروهی در آنان (51/0=2R، 001/0>P) است. فرم ثبت نظرات شما نام و نام خانوادگی: * شماره همراه: * آدرس ایمیل: * * نظر شما: * نظرات کاربران: