چکیده مقاله
دانشگاهها بطور سنتی سازمانهای دانش محور محسوب میشوند، اما هنوز در بسیاری از دانشگاهها فرایندهای مدیریت دانش به طور رسمی طراحی و پیاده سازی نشده است. بنابراین سوالی که میتواند مطرح شود اینست که وجود راهبردها تا چه میزان فرایندهای مدیریت دانش در دانشگاهها را تقویت میکند. در این مقاله سعی شده است مدلی جهت بررسی تاثیر راهبردهای مدیریت دانش بر فرایندهای مدیریت دانش در دانشگاهها، ارائه گردد. نوع تحقیق، توصیفی و پیمایشی است. جهت جمع آوری دادههای کمی از پرسشنامه محقق ساخته به عنوان ابزار تحقیق استفاده شد. جامعه تحقیق را اعضای هیئت علمی دانشکدههای فنی و مهندسی دانشگاههای دولتی ایران تشکیل میدهند. روابط میان متغیرها با بکارگیری مدل سازی معادلات ساختاری تحلیل شد. نتایج حاکی از آن است که راهبرد انسان محور بر هر دو فرایند خلق و به اشتراک گذاری دانش در دانشگاهها تاثیرگذار است. در حالی که راهبرد سیستم محور فقط بر فرایند کسب و خلق دانش تاثیرگذار است و این تاثیر نسبت به راهبرد انسان محور کمتر است. از این رو تقویت تعامل و ارتباط رو در رو میان اعضای هیئت علمی، موجب بهبود فرایندهای مدیریت دانش در دانشگاهها میشود و مناسب است در این راستا برنامهریزیهای لازم انجام شود.