چکیده مقاله
یکی از موضوعهای مهم در حوزه مدیریت منابع انسانی، تمایل به ترک خدمت است. تمایل به ترک خدمت در صورتی که منجر به ترک خدمت شود، افزایش هزینه در زمینههای استخدام و آموزش، کاهش بهرهوری، از دست رفتن دانش و اطلاعات، اختلال در جریان کار و تضعیف روحیه کارکنان باقی مانده در سازمان را در پی خواهد داشت. همچنین در صورتی که منجر به ترک خدمت نشود، موجب از هم گسستگی پیوند روانی میان کارکنان و سازمان و کاهش وفاداری کارکنان خواهد شد. هدف این پژوهش بررسی رابطه میان مبادله رهبر- پیرو و تمایل به ترک خدمت کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت با اثر مداخله گری هویتیابی سازمانی و نقش تعدیلکنندگی مدیریت منابع انسانی جمعگرا است. این پژوهش از نوع مطالعات توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق شامل 241 نفر از کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت است که تعداد 149 نفر از آنان به روش غیر احتمالی در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت آزمون فرضیهها از آزمون تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج تحقیق بیانگر آن است که مبادله رهبر- پیرو از طریق هویتیابی سازمانی بر تمایل به ترک خدمت تاثیرگذار بوده و مدیریت منابع انسانی جمعگرا در این رابطه نقش تعدیلکنندگی ایفا میکند.