تأثیر حجم کار ذهنی بر عملکرد کنترل مدیران با خارج کردن اثر پنج عامل بزرگ شخصیتی

بررسی تأثير حجم کار ذهنی بر عملکرد کنترل مديران با خارج کردن ويژگی‌های شخصيتی هدف اين پژوهش آزمايشی بود. نمونه آماری شامل انتخاب تصادفی 21 نفر از مديران بخش ستادی شرکت گاز استان اصفهان بوده و علاوه بر ارائه پرسشنامه ويژگی‌های شخصيتی نئو (کاستا و مک‌کری، 1992)، عملکرد کنترل آزمودنی‌ها در پاسخ به تکاليف مديريتی (محقق‌ساخته) در موقعيت‌های مختلف حجم کار ذهنی که با زمان‌بندی متفاوت مرتب شده بودند، اندازه‌گيری گرديد. نتايج تحليل واريانس با اندازه‌های تکراری، اثر حجم کار ذهنی بر عملکرد کنترل را معنی‌دار نشان داد، در حالی که خارج کردن ويژگی‌های برونگرايی، انعطاف‌پذيری و توافق‌پذيری از آن فرايند، باعث تغيير عمده و غيرمعنی‌دار شدن آن گرديد (به ترتيب، 480/0P=، 731/0P=، 623/0P=). با توجه به نتايج، امکان پيش‌بينی دقيق‌تر عملکرد با توجه به حجم کار ذهنی و ويژگی‌های شخصيتی مديران وجود دارد.