چکیده مقاله
مقدمه:�این پژوهش با هدف بررسی رابطه میزان استرس با ناامیدی در دانشجویان ساکن خوابگاه‌های دانشگاه تهران انجام شده است.
روش:�آزمودنی‌های این پژوهش توصیفی- مقطعی، 551 نفر (246 دختر و 305 پسر) بودند که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای- تصادفی انتخاب و به‌‌کمک پرسش‌نامه سنجش استرس و آزمون ناامیدی بک ارزیابی شدند. داده‌های پژوهش به کمک آزمون‌‌های آماری خی‌دو، تحلیل واریانس، تحلیل رگرسیون و ضریب همبستگی تحلیل شدند.
یافته‌ها:�این بررسی نشان داد که رابطه میان پنج متغیر عوامل فشارزای روانی با متغیر ناامیدی معنی‌دار است (05/0p< ). هم‌چنین بین مجموعه عوامل و مشکلات استرس‌‌زای دوران تحصیل با میزان ناامیدی دانشجویان مقطع کارشناسی رابطه مثبت دیده شد.
نتیجه‌گیری:�میزان استرس می‌تواند در ارتباط مستقیم با میزان ناامیدی دانشجویان باشد.