نقش قابلیت‌های نظام روان‌ایمنی، تعهد سازمانی و احترام سازمانی در ‌پیش‌بینی ابعاد فرسودگی شغلی پرستاران

هدف اين پژوهش بررسی نقش قابليت‌های نظام روان‌ايمنی، تعهد سازمانی و احترام سازمانی در پيش‌بينی ابعاد فرسودگی شغلی (خستگی عاطفی، مسخ شخصيت و احساس عدم موفقيت فردی) پرستاران بود. روش اين پژوهش همبستگی و جامعۀ آماری آن را همۀ پرستاران بيمارستان‌های دو شهر آبادان و خرمشهر (450 نفر) تشکيل می‌دادند. به دليل محدود بودن تعداد و پيشگيری از افت آزمودنی‌ها همه آزمودنی‌ها در پژوهش شرکت داده شدند. داده‌های مربوط به 270 پرسشنامه که به‌طور کامل تکميل شده بود، مورد تحليل قرار گرفت. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه قابليت‌های نظام روان‌ايمنی (الاه، 2005)، تعهد سازمانی (الن و ماير، 1990)، احترام سازمانی (رامرجان، 2006) و فرسودگی شغلی (مسلش، 1993) بود.تحليل داده‌ها با استفاده از ضريب همبستگی و رگرسيون چندمتغيری انجام گرفت. نتايج نشان داد که قابليت‌های روان‌ايمنی، تعهد سازمانی و احترام سازمانی پيش‌بينی‌کننده فرسودگی شغلی در پرستاران است (0001/0>P). تعهد سازمانی عاطفی دارای بيشترين توان برای پيش‌بينی ابعاد خستگی عاطفی و احساس عدم موفقيت فردی بود و از طرف ديگر، قابليت‌های روان‌ايمنی برای پيش‌بينی بعد مسخ شخصيت فرسودگی شغلی پرستاران مناسب بودند.