تأثیر آموزش گروهی به شیوههای رفتاری و رفتاری شناختی بر عزتنفس دانشجویان دختر خوابگاه دانشگاه اصفهان

هدف از اين پژوهش بررسی تأثير آموزش گروهی به شيوههای رفتاری و رفتاری شناختی بر عزتنفس دانشجويان خوابگاه دانشگاه اصفهان بوده است. بهمنظور دستيابی به اين هدف 30 نفر از دانشجويان خوابگاه از طريق نمونهگيری داوطلبانه انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در سه گروه (دو گروه آزمايش و يک گروه گواه) قرار گرفتند. گروههای آزمايشی بهطور جداگانه به مدت 8 جلسه آموزش شناختی ـ رفتاری و رفتاری عزتنفس ديدند. ابزار اين پژوهش آزمون عزتنفس اليس پوپ است که پايايی و روايی آن تأييد شده است. نتايج تحليل واريانس حاکی از اثربخشی شيوههای مختلف آموزش و افزايش معنادار عزتنفس بود. بهعبارت ديگر شيوههای رفتاری و رفتاری ـ شناختی با رويکرد گروهی باعث افزايش عزتنفس دانشجويان خوابگاه شد (005/0 P<). نتايج نشان داد که آموزششناختی ـ رفتاری مؤثرتر از آموزش رفتاری بوده است و اين تأثير از نظر آماری معنادار بوده است (005/0 P<). همچنين تفاوت ميانگينهای نمرات عزتنفس سه گروه رفتاری شناختی و رفتاری و گروه گواه در پيگيری پايدار بوده است (005/0 P<).