مقایسه عملکرد کودکان دارای اختلالات یادگیری کلامی و غیرکلامی در مقیاس تجدیدنظر شده هوشی وکسلر، آزمون دیداری حرکتی بندرگشتالت و مقیاس ریاضیات ایران کی‌مت


نویسنده
سيما شهيم ، همايون هارون رشيدی
سال انتشار:

چکیده مقاله

هدف اين پژوهش بررسی و مقايسه عملکرد کودکان دارای اختلالات يادگيری غيرکلامی و کودکان دارای اختلالات يادگيری کلامی در زيرآزمونهای مقياس تجديد نظر شده هوشی وکسلر کودکان، آزمون ديداری ـ حرکتی بندرگشتالت و مقياس رياضيات ايران کی‌مت بود. پس از ارزيابيهای متعدد بر اساس تفاوت معنادار بين هوشبهر کلامی و عملی و نمرات مقياس درجه‌بندی دانش‌آموزان: تشخيص اوليه کودکان دارای اختلالات يادگيری (مايکل باست، 1971) دو گروه دارای اختلالات يادگيری کلامی و غيرکلامی از ميان مراجعه‌کنندگان به مراکز اختلالات يادگيری سازمان کودکان استثنايی شهر شيراز شناسايی شدند. اطلاعات لازم به‌منظور انجام اين پژوهش با استفاده از مقياس تجديد نظر شده هوشی وکسلر کودکان، آزمون ديداری ـ حرکتی بندرگشتالت و مقياس رياضيات ايران کی‌مت از 52 آزمودنی دختر و پسر 6 تا 11 ساله دارای اختلالات يادگيری غيرکلامی (23 نفر) و دارای اختلالات يادگيری کلامی (29 نفر) جمع‌آوری گرديد. برای تجزيه و تحليل داده‌ها از روشهای آمار توصيفی و آزمون T مستقل با روش تصحيح بونفرنی استفاده شد. نتايج نشان داد که: 1ـ ميانگين نمرات گروه دارای اختلالات يادگيری غيرکلامی در خرده‌آزمونهای اطلاعات‌، شباهت‌ها، حساب و واژه‌ها از ميانگين نمرات گروه دارای اختلالات يادگيری کلامی به‌طور معنادار بالاتر است. و در خرده‌آزمون حساب برخلاف ساير زيرآزمونها ميانگين نمرات گروه دارای اختلالات يادگيری غيرکلامی از ميانگين نمرات گروه اختلالات يادگيری کلامی پايين‌تر است. 2ـ تفاوت معناداری در تمام خرده‌آزمونهای عملی مقياس تجديد‌نظرشده هوشی وکسلر بجز تطبيق علايم در دو گروه دارای اختلالات يادگيری غيرکلامی و دارای اختلالات يادگيری کلامی وجود دارد. ميانگين نمرات گروه دارای اختلالات يادگيری غيرکلامی از ميانگين نمرات گروه دارای اختلالات يادگيری کلامی به‌طور معناداری کمتر است. 3ـ ميانگين گروه دارای اختلالات يادگيری غيرکلامی در آزمون ديداری ـ حرکتی بندرگشتالت به‌طور معنادار پايين‌تر از ميانگين گروه دارای اختلالات يادگيری کلامی است. 4ـ ميانگين گروه دارای اختلالات يادگيری غيرکلامی در تمام بخشهای مقياس رياضيات ايران کی‌مت به‌طور معنادار پايين‌تر از ميانگين گروه دارای اختلالات يادگيری کلامی است. با استفاده از نتايج فوق تشخيص اختلالات يادگيری کلامی و غيرکلامی با استفاده از نيمرخ نمرات در زيرآزمونهای مقياس تجديد نظرشده هوشی وکسلرکودکان، آزمون ديداری ـ حرکتی بندر گشتالت و مقياس رياضيات ايران کی مت امکان‌پذير بوده و استفاده از هر سه مقياس توصيه می‌شود.


فرم ثبت نظرات شما

نام و نام خانوادگی:
شماره همراه:
آدرس ایمیل:
نظر شما:
 

نظرات کاربران:

تاکنون نظری برای این مقاله ثبت نشده است