رابطۀ انگیزۀ پیشرفت و سرسختی روان‌شناختی با هیجان‌خواهی و مسؤولیت‌پذیری

اين پژوهش به ‌ منظور بررسی رابطۀ ساده و چندگانۀ انگيزۀ پيشرفت و سرسختی روان ‌ شناختی با هيجان ‌ خواهی و مس ؤ وليت ‌ پذيری در ميان کارکنان شعبه‌های بانک مسکن شهر اصفهان در سال 1386 انجام شده است. نمونۀ مورد بررسی 132 نفر از کارکنان شعبه‌های بانک مسکن شهر اصفهان بودند که با روش نمونه ‌ گيری تصادفی ساده انتخاب گرديدند. اين کارکنان پرسشنامه ‌ های سنجش انگيزۀ پيشرفت (گرفته شده از پرسشنامۀ توصيف خود گيزلی ، 1971) ، سرسختی روان ‌ شناختی (پرسشنامۀ کيامرثی و همکاران، 1377) ، هيجان ‌ خواهی (فرم کوتاه زاکرمن ، 1979) و سنجش مس ؤ وليت ‌ پذيری (پرسشنامۀ گاف ، 1987) را تکميل کردند. در اين پژوهش از
 

  آزمون ‌ های آماری همبستگی و تحليل رگرسيون استفاده گرديد. نتايج نشان داد که انگيزۀ پيشرفت با هيجان ‌ خواهی رابطۀ منفی و معن ا دار (05/0 >P و 38/0-=r) ولی با مس ؤ وليت ‌ پذيری رابطۀ مثبت و معن ا داری دارد (01/0 >P و 29/0=r) ؛ همچنين سرسختی روان ‌ شناختی با هيجان ‌ خواهی رابطۀ مثبت و معن ا داری دارد (01/0 >P و 59/0=r)، اما با مس ؤ وليت ‌ پذيری رابطه ندارد (05/0

P و 62/0= R ) از همبستگی سادۀ هر يک از آنها بيشتر بود. در نهايت همبستگی چندگانۀ انگيزۀ پيشرفت و سرسختی روان ‌ شناختی با مس ؤ وليت ‌ پذيری (05/0 >P و 31/0= R ) از همبستگی سادۀ هر يک از آنها بيشتر بود. به‌طور کلی يافته ‌ های اين پژوهش بيانگر ارتباط دو متغير شخصيتی انگيزۀ پيشرفت و سرسختی روان ‌ شناختی با دو متغير مهم مس ؤ وليت ‌ پذيری و هيجان ‌ خواهی بوده است.