چکیده مقاله
سلامتی يک مفهوم چند بعدی است که علاوه بر بيمار نبودن، احساس شادکامی و بهزيستی را نيز در برمیگيرد. اين پژوهش با هدف بررسی رابطۀ بهزيستی روانشناختی و سلامت عمومی در بين دانشجويان طراحی و اجرا گرديد. روش اين پژوهش از نوع همبستگی است. تعداد 145 نفر از دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر با استفاده از روش تصادفی به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامۀ جمعيتشناختی، پرسشنامۀ سلامت عمومی ( GHQ ) و مقياسهای بهزيستی روانشناختی ريف ( SPWB ) . دادههای حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS در دو سطح توصيفی و استنباطی تجزيه و تحليل شد. نتايج به دست آمده نشان داد که ميانگين خردهمقياس اختلال در کارکرد اجتماعی پرسشنامۀ سلامت عمومی ( GHQ ) بالاتر از ساير عاملها میباشد (3/7= M ) و افسردگی از کمترين ميانگين برخوردار است (08/4 = M ). نتايج نشان داد که بين ابعاد بهزيستی روانشناختی (پذيرش خود، رابطۀ مثبت با ديگران، خودمختاری، زندگی هدفمند، رشد شخصی، تسلط بر محيط) و سلامت عمومی رابطۀ منفی معنادار وجود دارد (01/0 P< ) . 35 درصد از تغييرات واريانس نمرات سلامت عمومی با نمرات بهزيستی روانشناختی قابل پيشبينی است.