رابطه اعتماد بین‌فردی، خودکارآمدی، پایبندی مذهبی و بخشش با باور‌های دنیای عادلانه توزیعی و رویه‌ای

اين پژوهش با هدف بررسی رابطه اعتماد بين‌فردی، خودکار آمدی، پايبندی مذهبی و بخشش با باور‌های دنيای عادلانه توزيعی و رويه‌ای انجام شد. به همين منظور از بين کل اهالی شهر اصفهان (حدود 1000000 نفر) به‌عنوان جامعه آماری، حدود 500 نفر برای پاسخگويی به پرسشنامه‌های پژوهش طی نمونه‌گيری چند مرحله‌ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در اين پژوهش پرسشنامه خودکارآمدی ژاندا، پرسشنامه اعتماد بين‌فردی محقق‌ساخته، پرسشنامه پايبندی مذهبی اتکينزو هاودون و پرسشنامه بخشش تامپسون و همکاران بود. داده‌ها از طريق ضريب همبستگی پيرسون، تحليل رگرسيون همزمان و گام ‌به‌گام بررسی شده است. نتايج نشان داد از بين کليه متغير‌های پژوهش در رگرسيون همزمان فقط اعتماد بين فردی دارای توان پيش‌بينی معنا‌دار برای باور‌های دنيای عادلانه توزيعی و اعتماد بين فردی و نيز خودکارآمدی و توسل به نيرو‌های مافوق بشری دارای توان پيش‌بينی معنا‌دار برای باور‌های عادلانه رويه‌ای می‌باشند. در رگرسيون گام به گام در گام اول اعتماد بين‌فردی و در گام دوم توسل به نيرو‌های مافوق بشری دارای توان پيش‌بينی معنا‌دار برای باور‌های دنيای عادلانه توزيعی بودند و برای باورهای دنيای عادلانه رويه‌ای در گام اول اعتماد بين فردی، در گام دوم توسل به نيرو‌های مافوق بشری در گام سوم خودکارآمدی، در گام چهارم بخشش ديگران و در گام پنجم بخشش خود دارای توان پيش‌بينی معنا‌دار بودند.