چکیده مقاله
اين پژوهش از نوع پژوهشهای علّی ـ مقايسهای است که با هدف مقايسه پردازش انتخابی اطلاعات و نقش توجه آگاهانه در اين فرايند در اختلالهای اضطرابی صورت گرفته است. بدين منظور سه گروه 15 نفری از آزمودنیها شامل گروه افراد بهنجار (بهصورت تصادفی نظاممند از بين همراهان بيماران انتخاب شدند)، گروه بيماران مبتلا به اختلال اضطراب منتشر (GAD) و گروه بيماران مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) از بين بيماران مراجعهکننده به مراکز درمانی روانشناسی و مطبهای خصوصی روانپزشکی در شهر نيشابور بهصورت تصادفی انتخاب شدند و سپس در يک موقعيت آزمايشی با آزمون استروپ و آزمون بازشناسی مورد آزمايش قرار گرفتند. نتايج پژوهش نشان داد که سوگيری توجه بيماران مبتلا به اختلال اضطراب منتشر در مقايسه با دو گروه ديگر، به سمت نشانههای تهديد بدنی و اجتماعی است
(P<0/01 ) . در حالی که سوگيری توجه بيماران مبتلا به اختلال PTSD فقط به سمت نشانههای تهديد مربوط به PTSD است و اين محرکها را به طور انتخابی پردازش میکنند (P<0/01 ) . يکی ديگر از يافتههای پژوهش اين بود که علیرغم پردازش بيشتر نشانههای تهديد بدنی و اجتماعی در گروه مبتلا به GAD و نيز نشانههای تهديد مربوط به PTSD در گروه مبتلا به PTSD ، از نظر يادآوری اين نشانهها بعد از آزمايش بين سه گروه تفاوت معناداری وجود نداشت (P>0/05 ) .