ارتباط بین شیوه‌های فرزندپروری مادر و فرزندپروری ادراک شده با مکان کنترل و خودپنداره فرزندان

اين پژوهش با هدف تعيين ارتباط بين شيوه‌های فرزندپروری مادر (اقتدار منطقی، استبدادی، آزادگذاری) و ادراک فرزند از آن شيوه‌ها با مکان کنترل و خودپنداره فرزندان در شهر تهران، انجام شد. جامعۀ آماری اين پژوهش را دانش‌آموزان پسر پايه سوم راهنمايی شهر تهران در سال تحصيلی 81 ـ 80 و همچنين مادران آنها که دارای حداقل تحصيلات پنجم ابتدايی و بالاتر بوده‌اند، تشکيل می‌دهد. تعداد 388 نفر دانش‌آموز و مادران آنان به‌صورت تصادفی چند مرحله‌ای به عنوان نمونه آماری انتخاب گرديدند. روش پژوهش از نوع همبستگی است. پرسشنامۀ اقتدار والدين بورای (30 سؤال)، پرسشنامۀ سبکهای فرزندپروری ادراک شده مکلون و مررل (18 سؤال)، مقياس مکان کنترل نوويکی و استريکلند (40 سؤال) و آزمون خودپنداره تنسی (84 سؤال) اجرا شد. نتايج نشان داد که بين شيوه‌های فرزندپروری مادر با مکان کنترل و خودپنداره رابطه معناداری وجود ندارد (05/0 P> ). اما بين ادراک دانش‌آموزان از شيوه‌های فرزندپروری مادر (اقتدار منطقی، استبدادی، آزادگذاری) با مکان کنترل و خودپنداره رابطه معناداری مشاهده شد (0001/0 P< ). يافته‌ها نشان داد که ادراک فرزندان از شيوه‌های فرزندپروری به‌عنوان يک عامل اثرگذار بيرونی قدرت تبيين بهتری برای شکل‌گيری مکان کنترل و خودپنداره فرزند در مقايسه با نگرش مادر به اين شيوه‌ها می‌تواند داشته باشد.