تأثیر برد و باخت بر نیمرخ کیفیت خلق و خو و غلظت کورتیزول بزاق هندبالیست‌های زن

هدف اين پژوهش مطالعه تأثير برد و باخت بر کيفيت نيمرخ خلق و خو و غلظت کورتيزول بزاق در هندباليست‌های زن بود. اين پژوهش يک مطالعه نيمه‌تجربی است. آزمودنی‌های اين پژوهش را 10 دانشجوی دختر هندباليست شرکت‌کننده در مسابقات سراسری دانشگاهی به ترتيب با ميانگين و انحراف معيار سن، قد و وزن 78/1 ± 80/22 سال، 90/4 ± 87/163 سانتی‌متر و 21/6 ± 97/59 کيلوگرم تشکيل دادند. نمونه‌های بزاقی 30 دقيقه و فوراً قبل، بين دو نيمه، بلافاصله بعد و 30 دقيقه پس از پايان رقابت جمع‌آوری شد. ورزشکاران قبل و بعد از مسابقه پرسشنامه مربوط به حالات خلقی را تکميل کردند. وضعيت کيفيت خلق و خوی آزمودنی‌ها با پرسشنامۀ 65 سؤالی خلق و خوی ورزشکاران (POMS) که مک‌نير و همکاران (1992) تهيه و استاندارد کرده‌اند و کورتيزول بزاقی ورزشکاران به روش الايزا اندازه‌گيری شد. از طرح تحقيق تک‌گروهی و آزمون‌های تحليل واريانس يکراهه با اندازه‌گيری‌های مکرر و ضريب همبستگی پيرسون برای تجزيه و تحليل داده‌ها استفاده شد. نتايج نشان داد سطوح کورتيزول و نمره مجموعه اختلالات خلقی آزمون POMS به‌طور معناداری در طی مسابقه با قبل اختلاف معنادار داشت (05/0 P< ). داده‌ها نشان داد برد و باخت بر هورمون کورتيزول که از شاخص‌های استرس است تأثيرگذار است و شرکت در رقابت موجب افزايش نمره مجموعه اختلالات خلقی هندباليست‌های زن می‌گردد که اين افزايش در بازی باخت مشهودتر بود.