امکان سنجی اجرای برنامه درسی با رویکرد معنوی در دوره متوسطه

پژوهش حاضر با هدف امکان سنجی اجرای برنامه درسی با رويکرد معنوی در دوره متوسطه صورت گرفته است. جامعه آماری تحقيق شامل 1813 نفر از دبيران زن دوره متوسطه (شاخه نظری) استان مازندران بود. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 317 نفر بود که به شيوه نمونه‌گيری طبقه‌ای تناسبی انتخاب گرديد. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. جهت سنجش اعتبار پرسشنامه از ضريب آلفای کرونباخ استفاده شد که برابر با a=%75 بر آورد شده است. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون t تک گروهی، تحليل واريانس چند متغيری (MANOVA) و آزمون همبستگی پيرسون انجام شد. يافته‌های پژوهش نشان داد که دانش و مهارت دبيران در مقوله‌های هنر و زيبايی شناختی، اخلاق و روح همچنين نگرش اخلاق در سطح بالاتر از متوسط، است. همچنين امکانات مدارس برای اجرای برنامه درسی معنوی، در سطح زياد ارزيابی شد. همچنين نگرش هنر و زيبايی شناختی و نگرش روح در حد کمتر از متوسط است. نتايج تحليل واريانس چند متغيری (MANOVA ) نشان داد که بين نمرات دانش، نگرش و مهارت دبيران و امکانات مدرسه در شهرهای مختلف تفاوت معنادار وجود دارد. نتايج همبستگی پيرسون نيز نشان داد که بين امکانات مدارس و نگرش و مهارت دبيران رابطه معنادار وجود دارد و بيشترين ميزان رابطه بين امکانات مدارس و مهارت روح است، اما بين امکانات مدارس و دانش اخلاق و دانش روح رابطه معناداری مشاهده نشد.