تأثیر آموزش مهارت‌های زندگی بر سازگاری اجتماعی و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان دختر نوجوان

هدف اين پژوهش، تعيين تأثير آموزش مهارت‌های زندگی بر سازگاری اجتماعی و عملکرد تحصيلي دانش‌آموزان دختر مقطع راهنمايی شهرستان يزد بود. اين پژوهش نيمه‌تجربی با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون و گروه گواه بود. جامعۀ آماری پژوهش تمامی دانش‌آموزان دختر مقطع راهنمايي شهر يزد در سال تحصيلی 91ـ1390 بودند. نمونۀ پژوهش 30 دانش‌آموز دختر پايۀ دوم راهنمايي بودند که به شيوه نمونه‌گيری تصادفی چندمرحله‌ای، انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه آزمايش و گواه قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده، پرسشنامۀ شخصيت کاليفرنيا (ثورپ، کلارک و تيکز، 1953) و معدل دانش‌آموزان در نيم سال اول و دوم سال تحصيلی 91ـ1390 بود. برنامۀ آموزش مهارت‌های زندگی در 12 جلسۀ 90 دقيقه‌ای به‌صورت هفتگی بر روی گروه آزمايش اجرا گرديد. نتايج تحليل کواريانس نشان داد که آموزش مهارت‌های زندگی بر سازگاري اجتماعی و همچنين عملکرد تحصيلی دانش‌آموزان دختر نوجوان مؤثر است (01/0>P). بنابراين نتيجه‌گيری می‌شود که آموزش مهارت‌های زندگی به مثابۀ مهارت‌های زيربنايی سلامت روان رويکردی مؤثر در سازگاری اجتماعی و پيشرفت تحصيلی دانش‌آموزان دختر نوجوان می‌باشد.