تأثیر نیاز به شناخت، انگیزۀ خودافزایی و گرایش به یادگیری بر خلاقیت کارمندان فروش

خلاقيت يکی از عوامل بسيار مهم تأثيرگذار بر عملکرد کارکنان است. هدف از اين پژوهش، بررسی تأثير سه ويژگی فردي نياز به شناخت، انگيزه خودافزايی و گرايش به يادگيری بر خلاقيت کارکنان فروش بود. طرح پژوهش از نوع توصيفی ـ همبستگی بود. جامعۀ آماری اين پژوهش کارکنان فروش شرکت‌هاي صنايع غذايی مستقر در شهرک‏های صنعتی استان مازندران بودند. نمونه شامل کليه اعضاي جامعه به تعداد 269 کارمند فروش بود. ابزار مورد استفاده جهت گردآوری داده‌ها، پرسشنامه‌های نياز به شناخت (کاسيوپو و همکاران، 1996)، ميل به خودافزايی (يون و همکاران، 2007)، گرايش به يادگيری (اليوت و چرچ، 1997) و (خلاقيت ژو و جرج، 2001) بود. تحليل داده‌ها از طريق ضريب همبستگی پيرسون و تحليل مسير با استفاده از نرم‌افزارهای SPSSS و LISPERL انجام شد. يافته‌های پژوهش بيانگر تأثير مثبت و معنادار نياز به شناخت بر خلاقيت فردی (01/0P<)، انگيزه خودافزايی بر خلاقيت فردی (01/0P<) بود. بالاخره، گرايش به يادگيری بر خلاقيت فردی تأثير مثبت دارد (01/0P<). براساس يافته‌های اين پژوهش می‌توان چنين نتيجه‌گيری کرد آن دسته از کارمندان فروش که نياز به شناخت، ميل به خودافزايی و گرايش به يادگيري بيشتری دارند خلاقيت بيشتری نسبت به ساير کارمندان فروش خواهند داشت.