اثربخشی مشاورۀ فراشناختی بر میزان اضطراب امتحان دانش‌آموزان دختر

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مداخلۀ فراشناختی بر علايم اضطراب امتحان در دانش‌آموزان بود. طرح پژوهش نيمه‌تجربی با پيش‌آزمون ـ پس‌آزمون، پيگيری و گروه گواه بود. جامعۀ آماری همۀ دانش‌آموزان دختر پايۀ دوم مدارس راهنمايی شهر اصفهان در سال 1391 بود. با استفاده از روش نمونه‌گيری خوشه‌ای 120 نفر از دانش‌آموزان انتخاب شدند و سياهۀ اضطراب امتحان را تکميل کردند. 34 نفر از دانش‌آموزان دارای بالاترين نمرۀ اضطراب امتحان به‌طور تصادفی در يک گروه آزمايش و يک گروه گواه قرار گرفتند (17 دانش‌آموز در هر گروه). هر يک از شرکت‌کنندگان در گروه آزمايش و گروه گواه در طی مراحل پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيری، سياهۀ اضطراب ( ابوالقاسمی و همکاران ، 1388) را تکميل کردند. مشاورۀ فراشناختی طی 9 جلسه به مدت يک ساعت در يک هفته در گروه آزمايش اجرا گرديد. پس از اتمام برنامه مشاورۀ فراشناختی، پس‌آزمون و سپس آزمون پيگيری (يک ماه پس از اجرای پس‌آزمون) را هر دو گروه تکميل کردند. به‌منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از روش‌های آماری کواريانس (مانکوا) و واريانس با انداره‌گيری مکرر استفاده شد. نتايج نشان داد که مشاورۀ فراشناختی ميزان علايم اضطراب امتحان در مراحل پس‌آزمون و پيگيری را کاهش داده است (00 1/0 P< ).


واژه‌های كليدي: مشاورۀ فراشناختی، اضطراب امتحان، باورهای فراشناختی مثبت و منفی