چکیده مقاله
اين پژوهش با هدف بررسی اثربخشی ترازنامۀ شايستگیها بر خودشناسی و خودکارآمدی اجتماعی کارکنان شرکت ايران خودرو انجام شد. اين مطالعه يک پژوهش نيمهآزمايشی بوده که از طرح پيشآزمون ـ پسآزمون با گروه گواه استفاده میکرد. نمونۀ 62 کارگر خط مونتاژ، 32 نفر گروه آزمايش و 30 نفر گروه گواه ـ از کارکنان کارخانۀ ايران خودرو بود که با شيوۀ نمونهگيری تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقياس خودشناسی (گودرون، برنود و لوموان، 2001)، مقياس خودکارآمدی اجتماعی (اسميت و بتز، 2000) و ترازنامۀ شايستگیها (قانون کار فرانسه، 1991) بود. پس از اجرای هر دو مقياس در مرحله پيشآزمون، برنامه مداخله انجام شد و متعاقب آن همان مقياسها مجدداً در مرحله پسآزمون اجرا شدند. برای تجزيه و تحليل دادهها از تحليل کوواريانس استفاده شد. نتايج پژوهش نشاندهندۀ افزايش معنیدار خودشناسی و خردهمقياسهای آن و خودکارآمدی اجتماعی در پسآزمون بود (01/0>P). با توجه به نتايج پژوهش میتوان گفت که ترازنامۀ شايستگیها با وجود تفاوتهای فرهنگی ـ اجتماعی و اقتصادی بين کشورها در ايران نيز اثربخش است. از اينرو، به سازمانها و مراکز صنعتی پيشنهاد میشود از اين برنامه برای افزايش خودشناسی و خودکارآمدی اجتماعی کارکنان خود استفاده کنند.