چکیده مقاله
هدف از اين پژوهش بررسی رابطۀ تعارض کارـ خانواده، با متغيرهای سازمانيِ عدالت سازمانی و تعهد سازمانی از يک‌سو، و بهزيستی روانی شامل سرزندگي از سوی ديگر، در کارکنان اقماری و غيراقماری و مقايسۀ اين دو گروه بود. جامعۀ آماری، کارکنان رسمی شرکت گاز در سال 1389 بودند که از ميان آنها 150 نفر به شيوۀ تصادفی طبقه‌ای از دو گروه اقماری و غيراقماری انتخاب شدند (75 نفر از کارکنان گروه اقماری و 75 نفر از گروه غيراقماری). شرکت‌کنندگان پرسشنامه‌های تعارض کارـ خانواده (نت‌مير و همکاران، 1996)، سرزندگی (رايان و فردريک، 1997)، عدالت سازمانی (نيهوف و مورمن، 1993) و تعهد سازمانی (بالفور و وکسلر، 1996) را تکميل کردند. يافته‌ها نشان داد که رابطۀ منفی بين تعارض کارـ خانواده و عدالت توزيعی (001/0P=)، عدالت رويه‌ای (008/0P= )، عدالت تعاملی (002/0P=)، سرزندگی (018/0P=) و تعهد سازمانی (001/0P=) معنادار است. نتايج در گروه اقماری، رابطۀ منفی تعارض کارـ خانواده با عدالت توزيعی (001/0P=)، عدالت تعاملی (003/0P=)، سرزندگی(001/0P=) و تعهد سازمانی (001/0P=) را نشان داد. در حالی که در گروه روزکار، تعارض کارـ خانواده فقط با عدالت رويه‌ای همبستگی منفی معنادار نشان داد (048/0P=). نتايج حاصل از اجرای آزمون z فيشر نيز نشان داد تعارض کارـ خانواده در گروه اقماری رابطۀ منفی قوی‌تری با سرزندگی، عدالت توزيعی، تعهد همانندسازی و تعهد مبادله‌ای نسبت به گروه روزکار دارد (96/1Zt>±).