پایایی و روایی نخستین آزمون ساختاریافته عینی- بالینی (OSCE) روانپزشکی در ایران

هدف:�این پژوهش با هدف بررسی پایایی و روایی آزمون ساختاریافته عینی- بالینی (OSCE) در حوزه روانپزشکی و در میان دستیاران انجام شده است. روش:�پس از بررسی‎ و بحث‎های فراوان میان استادان روانپزشکی کشور، نُه ایستگاه 12 دقیقه‎ای طراحی گردید. در هر ایستگاه دو ارزیاب ممتحن جداگانه به تکمیل چک‌لیست‎های (برگ‌آزمون‌های) از پیش طراحی شده ‎پرداختند. در هشت ایستگاه از بیمار استانداردشده استفاده شد. روایی ظاهری و محتوایی، روایی ساختاری، روایی هم‌زمان و پایایی بین دو ارزیاب، ثبات درونی و پایایی بین ایستگاه‎ها بررسی شد. یافته‎ها:�روایی ظاهری و محتوایی آزمون پس از برگزاری جلساتی با حضور استادان و دبیر دانش‌نامه تخصصی کشور و استخراج کلیه هدف‌های عملی و به بحث گذاشتن آن در نشست‌های گوناگون به‌دست آمد. روایی ساختاری با مقایسه نمرات OSCE دستیاران با نمره‌های استادان مستقیم ایشان و روایی هم‌زمان با بررسی همبستگی نمره‌های OSCE با آزمون دانش‌نامه کتبی، شفاهی، ارتقا و ورودی به رشته روانپزشکی بررسی گردید، که نشان‌دهنده روایی مناسب این آزمون بود. بررسی پایایی آزمون نیز به‌کمک پایایی بین دو ارزیاب، ثبات درونی و پایایی بین ایستگاه‎ها نشان داد که این آزمون از پایایی مناسب برخوردار است. نتیجه‌گیری:�نخستین آزمون OSCE روانپزشکی دارای پایایی و روایی چشم‌گیری بود.