چکیده مقاله
هدف: از آن‌جا که پرخاشگری رابطه‌ای سبب پیامدهای زیانباری برای خود کودک پرخاشگر و سایر کودکان می‌شود، این پژوهش با هدف بررسی پرخاشگری رابطه‌ای نزد کودکان پیش‌دبستانی در شهر شیراز انجام شد.
روش: در یک بررسی توصیفی- مقطعی 258 کودک 3 تا 7 ساله (119 پسر و 139 دختر) به یک پرسش‌نامه ده ماده‌ای در زمینه پرخاشگری رابطه‌ای برای کودکان پیش‌دبستانی- فرم آموزگار و پرسش‌نامه پرخاشگری رابطه‌ای و محبوبیت- فرم هم‌سالان پاسخ دادند. این کودکان از چهار مهدکودک معرفی‌شده توسط سازمان بهزیستی شیراز انتخاب شدند. داده‌ها به‌کمک تحلیل واریانس، ضریب همبستگی و آزمون t تحلیل شدند.
یافته‌ها: اغلب کودکان پیش‌دبستانی از سه سالگی در روابط با هم‌سالان از پرخاشگری رابطه‌ای استفاده کرده و موجب حذف برخی کودکان از گروه و یا وادارساختن دیگران به قطع رابطه با آنها شدند. تفاوت دختران و پسران در این زمینه معنی‌دار نبود. هم‌چنین میزان رفتار پرخاشگرانه در رابطه با هم‌سالان در سنین مختلف تغییر معنی‌دار نداشت. بین محبوبیت نزد هم‌سالان و پرخاشگری رابطه‌ای از نظر هم‌سالان و آموزگاران رابطه معنی‌دار دیده شد (001/0>p). بین پرخاشگری رابطه‌ای و اختلال گستاخی مقابله‌ای رابطه مثبت و معنی‌دار وجود داشت (001/0>p ).
نتیجه‌گیری: دختران و پسران ایرانی از نظر پرخاشگری رابطه‌ای تفاوت معنی‌داری با یکدیگر ندارند. کودکانی که پرخاشگری رابطه‌ای به‌کار می‌برند نزد هم‌سالان دارای محبوبیت هستند.