چکیده مقاله
هدف: اضطراب فراگیر موجب ادامه نگرانی افراطی و تعمیم‌یافته‌ای می‌شود که ویژگی آشفته‌ساز اصلی این اختلال به‌شمار می‌رود. این پژوهش در این راستا و با هدف بررسی رابطه بین افکار اضطرابی با باورهای فراشناختی در بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر انجام شده است.
روش: جامعه آماری پژوهش، دانش‌آموزان دبیرستانی مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر و نمونه مورد بررسی 60 دانش‌آموز دبیرستانی (30 دختر و 30 پسر) بودند که بر پایه معیارهای تشخیصی DSM-IV مبتلا به این اختلال تشخیص داده شدند. این افراد به روش نمونه‌گیری تصادفی- خوشه‌ای انتخاب شدند و به پرسش‌نامه‌های مقیاس افکار اضطرابی و مقیاس اضطراب فراگیر پاسخ دادند. داده‌ها به‌کمک روش‌های آمار توصیفی و آزمون آماری تحلیل واریانس تحلیل شدند.
یافته‌ها: این بررسی نشان داد که افکار اضطرابی (جسمانی، اجتماعی و فرانگرانی) دختران و پسران با باورهای فراشناختی غیرقابل کنترل‌بودن نگرانی رابطه معنی‌داری دارند (05/0>p ) و دختران بیش از پسران دارای باورهای فراشناختی مثبت (001/0>p ) و باورهای فراشناختی منفی (01/0>p ) درباره نگرانی هستند. بین افکار فرانگرانی و باورهای فراشناختی غیرقابل کنترل‌بودن نگرانی و هم‌چنین بین باور فراشناختی پرهیز از نگرانی و فرانگرانی در هر دو گروه رابطه وجود داشت (05/0>p ).
نتیجه‌گیری: باورهای فراشناختی منفی و مثبت می‌توانند سبب تداوم نگرانی شوند. تفاوت میان دختران و پسران در فراوانی باورهای فراشناختی درباره نگرانی، تبیینی برشیوع بیشتر اضطراب فراگیر در دختران است.