تأثیر تفریح‌درمانی بر وضعیت روانی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیای مزمن

هدف: یکی از مداخله‌های گروهی در توان‌بخشی روانی تفریح‌درمانی است. هدف این پژوهش بررسی تأثیر تفریح‌درمانی بر وضعیت روانی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا بود. روش: در یک پژوهش مداخله‌ای از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون 45 مددجوی مبتلا به اسکیزوفرنیای مزمن بستری در مرکز آموزشی درمانی روانپزشکی رازی تهران با روش نمونه‌گیری مبتنی بر هدف انتخاب و به کمک مقیاس کوتاه نمره‌دهی روانپزشکی (BPRS) ارزیابی شدند و سپس به یک سفر تفریحی 10 روزه به شهر مشهد فرستاده شدند. آن‌گاه دوباره همه آزمودنی‌ها به‌کمک ابزار یادشده ارزیابی شدند. برای تحلیل داده‌ها آزمون آماری t به‌کار برده شد. یافته‌ها: میانگین نمرات کلی مقیاس کوتاه نمره‌دهی روانپزشکی از 5/42 در پیش‌آزمون به 8/29 در پس‌آزمون کاهش یافت و آزمون آماری t تفاوت به‌وجودآمده در وضعیت روانی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا را در پس‌آزمون بهتر از پیش‌آزمون نشان داد (001/0>p ). نتیجه‌گیری: تفریح‌درمانی به‌عنوان یک مداخله توانبخشی و غیرعضوی می‌تواند بهبود وضعیت روانی مددجویان مبتلا به اسکیزوفرنیای مزمن را به دنبال داشته باشد.