کیفیت زندگی و رابطه آن با عزت‌نفس در بین دانشجویان دختر و پسر دانشگاه اصفهان

هدف: از آن‌جا که کیفیت زندگی، احساس خوشبختی و رضایت از زندگی به‌عنوان شاخص‌های سلامت عمومی ‌و بهداشت روان به‌شمار می‌روند، در این پژوهش کیفیت زندگی و رابطه آن با عزت‌نفس دانشجویان بررسی شده است. روش: بررسی حاضر از نوع پیمایشی است و در آن200 دانشجوی دانشگاه اصفهان (100 دختر و 100 پسر) بررسی شده‌اند. برای سنجش کیفیت زندگی از شاخص کیفیت زندگی میسوآلاوویتاس MVQOLI)) و برای سنجش عزت‌نفس از پرسش‌نامه عزت‌نفس رابسون بهره گرفته شده است. داده‌ها به‌کمک آزمون آماری t ، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون، تحلیل شدند. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش گویای آن هستند که رابطه معنی‌داری میان عزت‌نفس وکیفیت زندگی وجود داشته (48/0=r)، اما تفاوت معنی‌داری درکیفیت زندگی دانشجویان پسر و دختر دانشگاه اصفهان وجود نداشته است. هم‌چنین با آن‌که رابطه ‌معنی‌دارآماری بین هرکدام از پنج مؤلفه کیفیت زندگی به‌طور جداگانه و عزت‌نفس وجود داشته، لیکن تحلیل رگرسیون نشان داد که از میان مؤلفه‌های پنجگانه کیفیت زندگی، سه مؤلفه روابط بین‌فردی، ماوراءالطبیعه (معنویت) و کارکرد (عملکرد) دارای بیشترین توان پیش‌بینی عزت‌نفس می‌باشند. نتیجه‌گیری: بین ارزیابی کیفیت زندگی دانشجویان از زندگی خود و عزت نفس آنان ارتباط وجود دارد.