پراکندگی جغرافیایی نیروی انسانی در سامانه ارایه خدمات سلامت روان در سال 1386 نویسنده مسعود احمدزاد اصل، احمدرضا شمشیری، احمد حاجبی *، مرتضی ناصربخت، محمدباقر صابری زفرقندی ، فرنوش داودی سال انتشار: چکیده مقاله بررسی حاضر با هدف ارایه نقشه جغرافیایی و وضعیت پراکندگی شاخصهای مربوط به پراکندگی نیروی انسانیِ سامانه ارایه خدمات روان در ایران، به تفکیک مناطق زیرپوشش دانشگاههای علومپزشکی انجام شد. روش: این بررسی با بهکارگیری دادههای موجود از گزارشهای سامانه سلامت روان در سال 1386 انجام شد. پس از تنظیم شاخصها، دادهها بهکمک نرمافزار Arc GIS 9.2 به صورت توصیفی و نمودار درونیاب نمایش داده شد. همچنین میزان هر یک از شاخصهای بررسیشده، کمینه و بیشینه و انحرافمعیار هر یک از شاخصها در مناطق گوناگون گزارش شد. یافتهها: در سال 1386 میانگین کشوری هفت شاخص جمعیت زیرپوشش به کل جمعیت کشور، جمعیت زیرپوشش شهری به کل جمعیت شهری، جمعیت زیرپوشش روستایی به کل جمعیت روستایی، نسبت خانههای بهداشت زیرپوشش به کل خانههای بهداشت، نسبت مراکز بهداشتی- درمانی روستایی زیرپوشش به کل موارد موجود، نسبت مراکز بهداشتی- درمانی شهری زیرپوشش به کل موارد موجود و نسبت پایگاههای بهداشتی زیرپوشش به کل موارد موجود بهترتیب 8/54%، 9/36%، 2/96%، 5/97%، 1/97%، 4/50%، 4/41% بود. تعداد افراد ارایهدهنده خدمات بهداشت روان در کشور به تفکیک عبارت بود از: 29282 بهورز، 6529 کاردان بهداشت، 4595 پزشک عمومی دورهدیده، 61877 رابط بهداشت، 692 روانپزشک، 27 روانپزشک کودک، 126 دکتر روانشناس (56 نفر بالینی و 70 نفر دیگر شاخهها)، 652 کارشناسارشد روانشناسی (183 نفر بالینی و 469 نفر دیگر شاخهها)، 651 مددکار اجتماعی و 214 روانپرستار. نتیجهگیری: پراکندگی تخصصی نیروی انسانی در سامانه سلامت روان کشور خوب است، ولی در پراکندگی نیروی انسانی متخصص نسبت به جمعیت زیرپوشش توازن وجود ندارد. فرم ثبت نظرات شما نام و نام خانوادگی: * شماره همراه: * آدرس ایمیل: * * نظر شما: * نظرات کاربران: