بررسی تأثیرآموزش به‌شیوه تحلیل رفتار متقابل بر سبک‌های عشق‌‌ورزی زوجین

هدف اين پژوهش بررسي تأثير آموزش به‌شيوه تحليل رفتار متقابل بر سبک‌های عشق‌ورزی زوجين شهر خرم‌آباد بود. اين پژوهش نيمه تجربی از نوع پيش آزمون ـ پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری اين پژوهش زوجين مراجعه‌ کننده به مراکز مشاوره شهر خرم‌آباد در سال 89 - 1388 بودند. نمونه پژوهش30 زوج (60 نفر) بودند که از بين افراد در دسترس انتخاب شده، به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمايش و کنترل جايگزين شدند. زوجين گروه آزمايش، به‌مدت 8 جلسه تحت آموزش به‌شيوه تحليل رفتار متقابل قرار گرفتند. در پايان از هر دو گروه، پس آزمون به‌عمل آمد. ابزار اندازه‌گيری، پرسشنامه سبک‌های عشق ورزی «لي» بود. نتايج تحليل کواريانس نشان داد آموزش به‌شيوه تحليل رفتار متقابل بر سبک‌هاي عشق‌ورزی رمانتيک، دوستانه، واقع‌گرايانه، شهوانی و فداکارانه تأثير دارد (05/0>p) ولی بر سبک عشق ورزی بازيگرانه تأثير ندارد(05/0<p). بنابراين می‌توان نتيجه گرفت که آموزش به‌شيوه تحليل رفتار متقابل توانسته است که سبک‌های عشق‌ورزی رمانتيک، دوستانه، واقع‌گرايانه، شهوانی، و فداکارانه زوجين را بهبود بخشد.