گروه‌درمانی چندبعدی اختلال وسواسی- اجباری

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر گروه­درمانی چند­بعدی بر شدت نشانه‌های اختلال وسواسی- اجباری (OCD) بود. روش: از میان 53 فرد مبتلا به OCD مراجعه­کننده به بیمارستان امام حسین (ع) تهران، 12 نفر به گروه آزمایش و 12 نفر به گروه کنترل اختصاص یافتند. مبتلانبودن آزمودنی­ها به اختلال افسردگی اساسی، اختلال دوقطبی و اختلال شخصیت تأیید شد. برای گردآوری داده­ها مصاحبه بالینی بر مبنای ملاک‌های تشخیصی DSM-IV-TR، آزمون بالینی شخصیت کتل و مقیاس وسواسی- اجباری ییل­براون (Y-BOCS) به­کار رفت.Y-BOCS پیش، میان و پس از درمان برای سنجش شدت نشانه­ها به­کار رفت. گروه­درمانی چندبعدی در 30 جلسه دوساعته، هماهنگ با برنامه درمانی کلارک و در چارچوب درمان چندبعدی لازاروس متناسب با فرهنگ اسلامی­ایرانی اجرا شد. یافته‌ها: از نمره خرده­مقیاس شدت نشانه­ها در طول درمان کاسته شد (001/0p<). نتیجه­گیری: گروه­درمانی چندبعدی طراحی­شده هماهنگ با فرهنگ اسلامی توانست در درمان نشانه­های OCD ‌مؤثر باشد.