آسیب‌شناسی روانی محور یک درچهار ماهۀ اول پس از آسیب مغزی تروماتیک

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی ابعاد آسیب‌شناسی روانی محور یک چهارمین دست‌نامه تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-IV)‏ درچهار‌ماهه نخست پس از آسیب مغزی تروماتیک (‏TBI‏) و حالت‌های روانی پس از رخداد TBI بود. روش: در چارچوب یک بررسی توصیفی- طولی، 238 بیمار دچار TBI‏ (43 زن و 195 مرد) به‌شیوه پیاپی نمونه‌گیری و معاینه شدند. پس از گذشت چهار ماه، 155 نفر (1/65%) از بیماران برای تعیین ماهیت اختلال روانی ناشی از TBI به کمک مصاحبه ساختاریافته بالینی بر پایه معیارهای تشخیصی DSM-IV، به یک روانپزشک مراجعه نمودند. یافته‌ها: نتایج نشان دادند که پس از آسیب‌دیدگی، 117 نفر (5/75%) دارای تشخیص اختلال های روانی ثانوی به TBI هستند. از این افراد، 88 بیمار (2/75%) همبودی اختلال‌های روانی نشان دادند. با این وجود، شایع‌ترین اختلال‌های روانی ناشی از ‏TBI‏ به‌ترتیب تغییر شخصیت (6/58%)، اختلال خلقی (3/32%)، اختلال ‏اضطرابی (20%)، اختلال خواب (3/19%)، یادزدودگی مزمن (9/12%) و اختلال‌های جسمانی‌شده (3/1%) بودند. اختلال‌های ‏دلیریوم، خوردن و روانپریشی ناشی از ‏TBI‏ نیز هر یک به میزان 64/0% تشخیص داده شدند.‏ نتیجه‌گیری: فراوانی بالای اختلال‌های روانی در مرحله حاد پس‌از TBI به‌همراه بسیاری از موارد جدید تغییر شخصیت و اختلال‌های خلقی و اضطرابی، چشمگیر است و بیماران دچار TBI دست‌کم در مقطع زمانی چهارماهه پس از آسیب، باید مورد پایش و ارزیابی قرار گیرند تا خطر بروز اختلال‌های روانی کاهش یابد.