تأثیر تمرین کاتا در کاهش رفتارهای کلیشهای سه پسر مبتلا به نشانگان آسپرگر نویسنده فاطمه بهرامی *، دکتر احمدرضا موحدی، دکتر سید محمد مرندی ، دکتر احمد عابدی سال انتشار: چکیده مقاله هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی تمرین کاتا بر کاهش رفتارهای کلیشه ای در نشانگان آسپرگر بود. روش : در پژوهش تکآزمودنی حاضر، سه پسر مبتلا به نشانگان آسپرگر بهمدت 12 هفته تحت آموزش کاتای هیان شودان قرار گرفتند. با کاربرد طرح خط پایه چندگانه برای آزمودنیها در یک شیوه زمانی پلکانی، تغییر در شدت رفتارهای کلیشه ای در طول مداخله و یک ماه پس از پایان مداخله، در توالیهای یک هفتهای بررسی شد. برای گردآوری دادهها مقیاس رتبهبندی اوتیسم گیلیام- ویرایش دوم ( GARS-SE ) بهکار رفت. برای تجزیه و تحلیل دادهها، پس از رسم نمودار و محفظه ثبات و روند برای نمودارها، با کاربرد روش تحلیل درون موقعیتی و میان موقعیتی، اثربخشی متغیر مستقل بر متغیر وابسته بررسی شد. یافتهها : مداخله در مورد هر سه آزمودنی اثر بخش بود (با PND 33/83 درصد برای آزمودنی اول و دوم و 67/91 درصد برای آزمودنی سوم) و این کاهش یک ماه پس از مداخله پایدار ماند. نتیجهگیری : آموزش طولانیمدت کاتا به کاهش پایدار رفتارهای کلیشهای سه کودک مبتلا به نشانگان آسپرگر منجر شد، ولی برای اعتماد به یافتهها به طرحهای تجربی با تعداد بیشتری آزمودنی نیاز است. فرم ثبت نظرات شما نام و نام خانوادگی: * شماره همراه: * آدرس ایمیل: * * نظر شما: * نظرات کاربران: