فراوانی مصرف غیرپزشکی متیل‌فنیدیت (ریتالین) در دستیاران دانشگاه علوم پزشکی تهران و نگرش نسبت به مصرف آن

هدف پژوهش حاضر بررسی شیوع مصرف غیرپزشکی متیل‌فنیدیت (ریتالین) در دستیاران دانشگاه علوم پزشکی تهران و بررسی نگرش آنها نسبت به مصرف این دارو بود. روش: 240 دستیار (88 زن) از رشته‌های بالینی، به روش نمونه‌گیری در دسترس، از میان دستیاران بیمارستان‌های رسول اکرم (ص) و فیروزگر در پژوهش شرکت کردند. برای گردآوری داده‌ها آزمون غربالگری درگیری با الکل، سیگار و مواد (ASSIST) و پرسش‌نامه پژوهشگر‌ساخته برای بررسی نگرش دستیاران به مصرف ریتالین استفاده شد. داده‌ها با روش‌های آمار توصیفی و مجذور کای تحلیل شدند. یافته‌ها: فراوانی مصرف متیل‌فنیدیت در طول عمر، سال گذشته و ماه گذشته به‌ترتیب 48، 23 و 6/6 درصد و میزان مصرف در مردان بالاتر از زنان بود (01/0>p، 16/13=2). دلیل اصلی مصرف متیل‌فنیدیت شرکت در امتحان دستیاری بیان شد. نزدیک 20 درصد آزمودنی‌ها نسبت به مصرف غیرپزشکی متیل‌فنیدیت نگرش مثبت و نزدیک 40 درصد آنها نگرشی منفی داشتند. نتیجه‌گیری: مصرف غیرپزشکی متیل‌فنیدیت در میان دستیاران رشته‌‌های مختلف بالاست و بسیاری از آنها نسبت به مصرف غیرپزشکی آن نگرش منفی ندارند.