بررسی روائی آزمون ترسیم یک داستان در دو گروه از کودکان پرخاشگر و گوشه‌گیر

هدف اين پژوهش بررسی روائی آزمون ترسيم يک داستان است. اين بررسی از نوع علی‌ـ مقايسه‌اي بود. نمونه شامل 137 دانش‌آموز (53 دختر و 84 پسر) پايه چهارم و پنجم مدارس ابتدايی است که در دو گروه پرخاشگر و گوشه‌گير طبقه‌بندی شدند و با استفاده از آزمون ترسيم داستان سيلور مورد ارزيابی قرار گرفتند. نتايج نشان داد که تفاوت دو گروه پرخاشگر و گوشه‌گير در تصوير خود معنادار (04/0> p) است و در محتوای عاطفی معنادار نيست. گروه پرخاشگر به طور معنادار تصوير خود قوی‌تری را نسبت به گروه گوشه‌گير ارائه دادند. پسران پرخاشگر قوی‌ترين و پسران گوشه‌گير ضعيف‌ترين تصوير خود را بروز دادند (04/0>p). دختران پرخاشگر و گوشه‌گير در محتوای عاطفی نمرات بالاتری از پسران داشتند و پسران پرخاشگر ضعيف‌ترين محتوای عاطفی را ارائه دادند (02/0> p). فراوانی طيف مثبت تا منفی محتوای عاطفی در گروه پرخاشگر و گوشه‌گير، معنی‌دار بود و هر دو گروه دارای بيشترين فراوانی محتوای عاطفی در طيف منفی متوسط بودند. فراوانی طيف مثبت تا منفی تصوير خود در گروه پرخاشگر معنادار و طيف مثبت و قوی دارای بيشترين فراوانی بود. فراوانی طيف مثبت تا منفی تصوير خود در گروه گوشه‌گير نيز معنادار و طيف نامطبوع و منفی دارای بيشترين فراوانی بود. تحليل محتوای داستان‌هاي گروه پرخاشگر حاکی از ضريب درگيری بالای مؤلفه‌های پرخاشگری در داستان‌ها با بالاترين فراوانی مؤلفه تصورات قتل و کشتن بود و در گروه گوشه‌گير حاکی از ضريب درگيری بالای مؤلفه‌های گوشه‌گيری با بالاترين فراوانی مؤلفه‌های تنهايی و ترس و اضطراب بود. آزمون ترسيم داستان سيلور دارای روايی قابل قبول برای استفاده در گروه کودکان پرخاشگر و گوشه‌گير است.