مقایسۀ رضایت زناشویی، سبک زندگی و سلامت روان در مردان و زنان بازنشسته و غیربازنشسته

هدف پژوهش حاضر، مقايسۀ رضايت زناشويی، سبک زندگی و سلامت روان در بين زنان و مردان بازنشسته و غيربازنشسته بود. روش تحقيق، علی ـ مقايسه‌ای است و جامعۀ آماری تحقيق همۀ معلمان (بازنشسته و غيربازنشسته) شهرستان گنبدکاووس بودند که از ميان آنان 140 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار تحقيق شامل پرسشنامه‌های سلامت روان GHQ-28 (گلدبرگ و هيلر، 1979)، رضايت زناشويی (اتريچ، 1989) و سبک زندگی (مصور،1382) بود. داده‌ها از طريق تحليل واريانس دوطرفه تجزيه و تحليل شد. نتايج نشان داد که بين ميانگين‌های رضايت زناشويی و سبک زندگی در دو گروه زن و مرد و دو گروه بازنشسته و غيربازنشسته تفاوت معناداری وجود دارد (05/0 P< ) ، رضايت زناشويی مردان با ميانگين رضايت 67/141 بيشتر از زنان بوده و رضايت زناشويی معلمان غيربازنشسته با ميانگين رضايت 27/143 بيشتر از معلمان بازنشسته بود. همچنين مردان با ميانگين 37/496، شاخص سبک زندگی بالاتری نسبت به زنان داشتند و از طرفی ديگر سبک زندگی معلمان غيربازنشسته با ميانگين سبک زندگی 07/493 بيشتر از معلمان بازنشسته بود. ولی در سلامت روان مردان و زنان و دو گروه بازنشسته و غيربازنشسته تفاوت معناداری مشاهده نگرديد.
 

واژه‌های كليدي: رضایت زناشویی، سبک زندگی، سلامت روان، بازنشسته، غیربازنشسته.،