نقش ابعاد کمال‌گرایی و راهبردهای تنظیم هیجانی در پیش‌بینی شدت نشانه‌های افسردگی و اضطراب دانشجویان

هدف پژوهش حاضر بررسی میزان پیش‌بینی‌کنندگی ابعاد کمال‌گرایی و راهبردهای تنظیم هیجانی در شدت نشانه‌های اضطراب و افسردگی در دانشجویان است. روش: با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای، 280 دانشجوی دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران و صنعتی امیرکبیر از بین کلیه دانشجویان دانشگاه‌های سراسری مستقر در شهر تهران انتخاب شدند و به مقیاس کمال‌گرایی چند بعدی تهران (TMPS)، پرسشنامه تنظیم هیجان شناختی (CERQ) و زیرمقیاس‌های افسردگی و اضطرابِ مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-21) و دو زیرمقیاس حل ‌مسأله مدبرانه و گریز- اجتنابِ پرسشنامه شیوه‌های مقابله (WOCQ) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش رگرسیون گامبه‌گام استفاده شد. یافته ها: ابعاد ‌کمال‌گرایی و راهبردهای تنظیم هیجانی توانستند 36 درصد از تغییرات شدت نشانه‌های افسردگی و 30 درصد از تغییرات شدت نشانه‌های اضطراب را تبیین کنند. نتیجه گیری: کمال‌گرایی و راهبردهای تنظیم هیجانی را می‌توان به‌عنوان متغیرهای پیش‌بینِ شدت نشانه‌های افسردگی و اضطراب به‌شمار آورد.