اثربخشی مداخله مثبت‌نگر گروهی درکاهش نشانه‌های افسردگی و اضطراب و افزایش میزان رضایت از زندگی دختران نوجوان

دف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخله مثبت ­نگر گروهی درکاهش نشانه‌های افسردگی و اضطراب و افزایش میزان رضایت از زندگی دختران نوجوان انجام شد. روش: 31 دانش ­آموز 14 تا 15 ساله، با نشانه‌های خفیف تا متوسط افسردگی و اضطراب با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دوگروه آزمایش و کنترل جای گرفتند. آموزش ­های مثبت­ نگر طی 11 جلسه دو ساعته، به گروه آزمایش ارائه شد. نشانه‌های افسردگی و اضطراب توسط مقیاس 21 گویه‌ای افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-21) و میزان رضایت از زندگی توسط مقیاس رضایت از زندگی (SWLS)، پیش و پس از مداخله و چهار و نُه ماه پس از اتمام مداخله اندازه‌گیری شد. برای تحلیل داده­ها از روش تحلیل واریانس با اندازه­ گیری مکرر استفاده شد. یافته ­ها: یافته‌ها نشان داد درگروه آزمایش نسبت به کنترل، نشانه‌های افسردگی (87/11F=، 002/0p=)، اضطراب (31/9F=، 005/0p=) و استرس (62/12F=، 001/0p=) کاهش و میزان رضایت از زندگی (18/10F=، 003/0p=) افزایش داشت. تغییرات درون‌گروهی تمامی متغیرهای پژوهش در مرحله پیگیری چهار و نُه‌ماهه در مقایسه با مرحله پس‌آزمون معنادار نبود. نتیجه‌گیری: آموزش­های مثبت­ نگر باعث کاهش معنی‌دار افسردگی، اضطراب و استرس و افزایش معنی‌دار رضایت از زندگی می‌شود. بنابراین می­ توان آن را برای کاهش نشانه‌های پیش‌بالینی به‌کار برد.