بررسی رابطه خلاقیت با منبع كنترل

هدف اساسي اين تحقيق بررسي رابطه بين خلاقيت و منبع کنترل مي باشد، بدين منظور 375 نفر از دانش آموزان سال اول دبيرستان شهر اراك به شيوه نمونه گيري تصادفي طبقه اي نسبي انتخاب شدند، که 194 نفر آنها پسر و 181 نفر آنها دختر بودند و ميانگين سني گروه نمونه 15 سال بود. خلاقيت آزمودني ها با استفاده از آزمون خلاقيت غيركلامي تورنس (بخش دايره ها، 1974) و منبع كنترل آنها با استفاده از آزمون منبع كنترل يا مسند مهارگذاري راتر (1996) ارزيابي شد. داده هاي بدست آمده با استفاده از نرم افزار آماريSPSS ، از طريق محاسبه ضريب همبستگي پيرسون و آزمون t براي دو گروه مستقل، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان دهنده اين بود كه بين خلاقيت و منبع کنترل دروني رابطه همبستگي مثبت وجود دارد، بين ميانگين نمرات كلي خلاقيت آزمودني هاي پسر و دختر تفاوت معناداري وجود ندارد، آزمودني هاي پسر در ابعاد سيالي و انعطاف پذيري خلاقيت و آزمودني هاي دختر در بعد بسط خلاقيت برتري دارند و تفاوت معناداري بين ميانگين نمرات دانش آموزان دختر و پسر در آزمون منبع کنترل راتر وجود ندارد.