تاثیر روش تدریس همیاری بر نگرش و پیشرفت تحصیلی درس ریاضی دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی شهرستان گچساران

هدف اين مطالعه، بررسي تاثير روش تدريس همياري بر نگرش و پيشرفت تحصيلي درس رياضي دانش آموزان پايه پنجم ابتدايي شهرستان گچساران است. بدين منظور با روش تصادفي 93 دانش آموز دختر و پسر از دو آموزشگاه در دو گروه آزمايش و کنترل قرار گرفتند، که گروه کنترل به شيوه سنتي و رايج و گروه آزمايش در معرض روش تدريس همياري قرار گرفتند. از هر دو گروه پيش آزمون و پس آزمون گرفته شد، يعني قبل از دخالت متغير مستقل، براي کنترل رفتار ورودي دانش آموزان، پيش آزموني از محتواي مورد آموزش و همينطور سنجش نگرش دانش آموزان نسبت به درس رياضي به عمل آمد. پس از اجراي متغير مستقل يعني اعمال روش تدريس همياري، پس آزمون پيشرفت تحصيلي بوسيله فرم همتاي پيش آزمون و آزمون سنجش نگرش نسبت به درس رياضي اجرا گرديد. نتايج نشان داد که ميانگين نمرات دانش آموزان گروه آزمايش بطور معناداري بيش از ميانگين نمرات دانش آموزان گروه کنترل است. همچنين مقايسه نمرات پيش آزمون و پس آزمون نگرش در گروه آزمايش تفاوت معناداري را نشان مي دهد. علاوه بر اين هر چند که ميانگين نمرات آزمودنيهاي پسر بيشتر از ميانگين نمرات آزمودنيهاي دختر است اين تفاوت معنادار نيست. نتايج پژوهش حاکي از آن است، که گرچه اعمال روش تدريس همياري در مقايسه با روش آموزش سنتي در پيشرفت تحصيلي دانش آموزان بطور معناداري موثر است و موجب افزايش نگرش مثبت دانش آموزان به درس رياضي مي شود، اما در ارتباط با متغير جنسيت معنادار نبوده است.