بررسی اثر آموزش زندگی خانوادگی در كاهش تنیدگی والدینی مادران دارای كودكان اختلال یادگیری در خواندن و نوشتن

هدف اساسي اين پژوهش بررسي اثر آموزش زندگي خانوادگي (FLE) بر کاهش تنيدگي مادران داراي کودکان اختلال يادگيري خواندن و نوشتن مي باشد. براي به دست آوردن داده هاي مورد نياز تحقيق از طرح آزمايشي پيش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. بدان معنا که 60 نفر از مادران داراي کودکان اختلال يادگيري (LD) که به طور تصادفي از جامعه آماري 154 نفر، مادراني که از تاريخ 86/7/10 لغايت 87/10/1 به هنگام اجراي پژوهش به مراکز اختلال يادگيري در شهرستان رشت مراجعه کرده بودند و اختلال يادگيري کودکانشان توسط اين مراکز تاييد شده بود، انتخاب گرديده و در دو گروه آزمايشي و کنترل گمارش تصادفي شدند. کليه مادران قبل و بعد از اجراي متغير مستقل (آموزش زندگي خانوادگي) 33 سوال مربوط به تنيدگي والد را در چهار زير مقياس افسردگي، احساس صلاحيت، انزواي اجتماعي و سلامت والديني از شاخص تنيدگي والديني (PSI) متغير وابسته را تکميل کرده و براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون پارامتريک t استيودنت براي مقايسه دو گروه مستقل استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان داده است به کمک برنامه و مدل آموزشي زندگي خانوادگي در پژوهش حاضر، مي توان ويژگي هاي مربوط به والد را که علت افزايش تنيدگي والديني مي شوند، تغيير داد. بدين معنا که افزايش مهارت هاي مادران داراي کودکان مبتلا به اختلال يادگيري از طريق محتواي برنامه اي براي آشنايي مادر با فنون فرزندپروري از يکسو و با تغيير ادراک مادر از طريق محتوايي جهت آشنايي با اختلال يادگيري و ويژگي هاي آن مي توان باعث کاهش تنيدگي، افسردگي و انزواي اجتماعي و بهبود احساس صلاحيت و سلامت مادران داراي کودک اختلال يادگيري خواندن و نوشتن شد