بررسی تاثیر اجرای برنامه «فلسفه برای كودكان» به صورت اجتماع پژوهشی بر بهبود روابط میان فردی در دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر تهران از دیدگاه آموزگاران

اين مقاله به بررسي تاثير اجراي برنامه «فلسفه براي کودکان» به صورت اجتماع پژوهشي، بر بهبود مهارت هاي ميان فردي در دانش آموزان مقاطع تحصيلي سوم تا پنجم دبستان هاي دخترانه و پسرانه منطقه 5 آموزش و پرورش شهر تهران از ديدگاه آموزگاران مي پردازد. براي اين منظور 190 دانش آموز در سه مقطع تحصيلي به طور تصادفي انتخاب شدند (97 پسر، 93 دختر) و مجددا به طور تصادفي در دو گروه شاهد و آزمايش قرار گرفتند (88 نفر در گروه آزمايش و 102 نفر در گروه گواه). سپس با استفاده از پرسش نامه ارزيابي مهارت هاي اجتماعي وير و داوين، متغير مهارت هاي اجتماعي دانش آموزان از نظر معلمان سنجيده شد و قبل از اجراي برنامه عدم تفاوت معنادار مهارت هاي ارتباطي در دو گروه تاييد شد. سپس کودکان گروه آزمايش طي 12 جلسه هفتگي به مدت 1.5 ساعت در جلسات «فلسفه براي کودکان» گرد مربي آموزش ديده نشسته و مجموعه داستان هاي فکري را قرائت کرده و پيرامون آن به سوال مي پرداختند. مشخص گرديد که اجراي اين برنامه از ديدگاه معلمين مي تواند بر بهبود مهارت هاي ارتباط ميان فردي دانش آموزان تاثير معناداري بگذارد .(p<0.001) همچنين براي بررسي ماندگاري اثر اين برنامه بر ديد معلمان 4 ماه بعد مجددا اين متغيرمورد ارزيابي قرار گرفت که يافته ها حاکي از تاييد ماندگاري اثر اين برنامه بود