بررسی اثر بخشی آموزش مهارت حل مساله بر خود كارآمدی دانش آموزان دختر دبیرستان های شهرستان رشت

هدف از اين پژوهش بررسي اثربخشي آموزش مهارت حل مساله بر خودکارآمدي دانش آموزان مي باشد. جامعه مورد مطالعه شامل همه دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهرستان رشت در سال تحصيلي89 - 1388 است. حجم نمونه طبق اصول علمي 30 نفر با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي تعيين شد. براي اندازه گيري متغيرهاي پژوهش از پرسشنامه خودکارآمدي عمومي و آموزش مهارت حل مساله طي هشت جلسه 2) ساعته) به مدت يک ماه استفاده گرديد. پژوهش نيمه آموزشي از نوع پيش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل و مرحله پيگيري مي باشد. براي تحليل داده ها و بررسي سوال هاي پژوهش از آزمون تي و تحليل کوواريانس استفاده شد. سوال هاي پژوهش عبارتند از: ميزان خود کار آمدي دانش آموزان دختر دوره متوسطه چقدر است؟ آيا آموزش مهارت حل مساله بر خود کارآمدي دانش آموزان دختر دوره متوسطه موثر است؟ آيا آموزش مهارت حل مساله بر خود کارآمدي دانش آموزان دختر دوره متوسطه در طول زمان از پايداري مناسب برخوردار است؟ نتايج پژوهش نشان داد که ميزان خود کارآمدي دانش آموزاني که آموزش مهارت حل مساله دريافت کردند بيشتر از ميزان خودکارآمدي دانش آموزاني است که آموزش مهارت حل مساله را دريافت نکرده اند . همچنين ميزان خودکارآمدي دانش آموزان در طول زمان از پايداري مناسبي برخوردار است