مدل سازی معادلات ساختاری شاخص های آموزشی و تربیتی موثر بر میزان اعتماد اجتماعی شهروندان تهرانی به دانشگاه آزاد اسلامی

پژوهش حاضر با عنوان «بررسي عوامل آموزشي و تربيتي موثر بر ميزان اعتماد اجتماعي شهروندان تهراني به دانشگاه آزاد اسلامي در سال 1389» است. هدف اين پژوهش شناخت عوامل تاثيرگذار بر ميزان اعتماد اجتماعي در بين شهروندان تهراني به دانشگاه آزاد اسلامي و دست يابي به يک الگوي نظري تحليلي مي باشد که با استعانت از نظريه هاي مرتبط، عوامل مهم و اثر گذار مورد بررسي قرار مي گيرد. پژوهش حاضر با طرح پرسش هايي که آيا عوامل اشاره شده بر ميزان اعتماد اجتماعي به دانشگاه آزاد اسلامي موثر است؟ ضريب تاثير کدام يک از عوامل و شاخص ها بيشتر است؟ به تحليل و تبيين موضوع پژوهش پرداخته است. روش تحقيق اين پژوهش، پيمايشي و ابزار سنجش، پرسشنامه پنج گزينه اي مبتني بر مقياس ليکرت است. اعتبار محتوايي ابزار سنجش با توجه به CVR بدست آمده 0.85 است و سنجش روايي سازه اي با استفاده از تکنيک تحليل عاملي و آماره KMO برابر 0.91 بدست آمده که در سطح بالايي بوده و نشان از همبستگي گويه هاي مقياس است. در بحث سنجش پايايي ابزار اعتماد اجتماعي، گويه هاي منتخب در دو بررسي مقدماتي و نهايي مورد تحليل قرار گرفتند که نتايج حاصل نشان مي دهد مقياس هاي بکار رفته از قابليت اعتماد قابل قبولي برخور دارند. به طوري که ضرايب همبستگي در بررسي نهايي افزايش را نشان مي دهد و آلفاي مقياس ها در بررسي مقدماتي0.90 و در بررسي نهايي برابر با 0.95 است که هر دو در حد بالايي است. نمونه مورد مطالعه 1000 نفر از دانشجويان واحدهاي منطقه هشت دانشگاه آزاد اسلامي و والدين آنها هستند که با روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي و در نهايت با استفاده از روش تصادفي ساده انتخاب شده اند. براي انجام مباحث مدل سازي از نرم افزار ليزرل استفاده شده است. نتايج اين پژوهش بر وجود يک الگوي رابطه معناداري و مستقيم بين شاخص هاي متغيرهاي مستقل عوامل آموزشي و تربيتي با متغير وابسته ميزان اعتماد اجتماعي حکايت دارد. مهم ترين معرف هاي شاخص هاي آموزشي به ترتيب اهميت غني بودن کتابخانه، کيفيت آموزشي، امکانات و فضاي آموزشي است. به عبارت ديگر با ارتقا کمي و کيفي شاخص هاي آموزشي و تربيتي، ميزان اعتماد به دانشگاه آزاد اسلامي افزايش مي يابد. همچنين مهم ترين معرف هاي شاخص هاي اجتماعي به ترتيب اهميت، پايگاه اجتماعي فرد و جايگاه اجتماعي دانشگاه آزاد اسلامي است به عبارت ديگر با ارتقا کمي و کيفي شاخص هاي اجتماعي، ميزان اعتماد به دانشگاه آزاد اسلامي افزايش مي يابد. همچنين نتايج الگوسازي معادلات ساختاري حکايت از رابطه بين متغيرهاي مستقل و متغير وابسته است. با توجه به شاخص هاي الگوسازي مي توان استدلال کرد که مدل هاي ارايه شده از برازش خوبي برخوردار بوده و انطباق مطلوبي بين مدل به تصوير درآمده و يا مدل ساختاري شده با داده هاي تجربي فراهم گرديده است. به عبارت بهتر متغيرهاي فوق صلاحيت لازم را جهت استفاده در قالب يک مدل نهايي پژوهش را دارند.