رابطه شیوه های شناختی یادگیری و پنج عامل بزرگ شخصیت با نگرش تفكر انتقادی دانشجویان دانشگاه تبریز

اين پژوهش توصيفي- همبستگي با هدف بررسي رابطه شيوه هاي شناختي يادگيري و پنج عامل شخصيت با نگرش تفکر انتقادي دانشجويان انجام پذيرفت. 346 نفر از دانشجويان کارشناسي دانشگاه تبريز و مشغول به تحصيل در نيمسال دوم سال تحصيلي 87-1388، به شيوه نمونه گيري تصادفي خوشه اي چندمرحله اي انتخاب و به پرسش نامه سبک هاي يادگيري کلب و فرم 60 سژالي پرسش نامه شخصيتي NEO و پرسش نامه نگرش تفکر انتقادي کاليفرنيا پاسخ گفتند. داده ها با استفاده از روش هاي آماري تحليل واريانس يک طرفه، ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه شيوه گام به گام با نرم افزار 11.5 SPSS تجزيه و تحليل شد. شيوه شناختي مفهوم سازي انتزاعي (b=0.26) و سه عامل شخصيتي روان نژندگرائي (b=-0.74)، انعطاف پذيري (b=1.03) و باوجدان بودن (b=0.62)، 39 درصد از تغييرات نگرش تفکر انتقادي را پيش بيني مي کنند (P<0.01). بين برون گرائي (r= 0.36)، انعطاف پذيري (r= 0.33)، باوجدان بودن (r= 0.44)، و دلپذيربودن (r= 0.30) و روان نژندگرائي (r= -0.42) با نگرش تفکر انتقادي رابطه وجود داشت (P<0.01). بين روان نژندگرايي و دو شيوه شناختي تجربه عيني و مشاهده تاملي همبستگي مثبت وجود داشت (0.05 و (P<0.01، اين رابطه با آزمايش گري فعال و مفهوم سازي انتزاعي منفي بود (P<0.05). بين برونگرايي و تجربه عيني همبستگي منفي وجود داشت (P<0.05)، اين رابطه با شيوه آزمايش گري فعال مثبت بود (P<0.01). بين با وجدان بودن و شيوه مشاهده تاملي همبستگي منفي وجود داشت (P<0.05)، ولي اين رابطه با آزمايش گري فعال مثبت بود (P<0.01). بين انعطاف پذيري و آزمايش گري فعال رابطه منفي وجود داشت (P<0.05). بين سبک هاي يادگيري و عوامل روان نژندگرايي، برون گرايي، دلپذيربودن و باوجدان بودن رابطه وجود داشت (0.05 و(P<0.01 .