بررسی تطبیقی اثربخشی ارتباط های معلمان در دوره های مختلف تحصیلی مدارس دخترانه ناحیه 2 شهر كرمان و عوامل فردی و روانی مرتبط با آن

پژوهش حاضر، به بررسي تطبيقي اثربخشي ارتباط هاي معلمان در دوره مختلف تحصيلي مدارس دخترانه ناحيه دو شهر کرمان و عوامل فردي و رواني مرتبط با آن، پرداخته است. جامعه آماري اين پژوهش شامل 2835 نفر از معلمان زن در هر سه دوره تحصيلي ناحيه دو شهر کرمان بود که با استفاده از فرمول نمونه گيري کوکران، حجم نمونه شامل 339 نفر شد که با توجه به روش نمونه گيري طبقه اي، 97 نفر در دوره دبستان، 50 نفر در دوره راهنمايي و 192 نفر در دوره دبيرستان مورد سنجش قرار گرفتند. به منظور جمع آوري اطلاعات، سه پرسشنامه اثربخشي ارتباط هاي افسردگي و عزت نفس مورد استفاده قرار گرفت. داده هاي به دست آمده با استفاده از روش هاي مختلف آمار توصيفي و استنباطي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج به دست آمده از پژوهش: - اثربخشي ارتباطهاي معلمان در دوره راهنمايي از دو دوره ديگر کمتر و در دو دوره ديگر يکسان به دست آمد. - اثربخشي ارتباط هاي معلمان در دوره راهنمايي به ميزان زياد و در دو دوره ديگر به ميزان بسيار زياد بود. - بين عزت نفس معلمان در دوره مختلف تفاوت معني داري وجود نداشت و در هر سه دوره به ميزان زياد بود. - افسردگي معلمان در دوره راهنمايي از دو دوره ديگر بيشتر و در دو دوره ديگر يکسان به دست آمد. - در دوره راهنمايي به ميزان خفيف تا متوسط و در دو دوره ديگر به ميزان متوسط بود. - نتايج به دست آمده نشان داد بين افسردگي، سن، سابقه کار و رشته تحصيلي معلمان با اثربخشي ارتباطهاي آنان رابطه معني داري وجود دارد