بررسی موانع بهسازی اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی

اعضاي هيات علمي مهم ترين سرمايه دانشگاه ها و موسسه ها آموزش عالي محسوب مي شوند و سرمايه گذاري در برنامه هاي آموزشي و بهسازي اين افراد بسيار حائز اهميت است. تحقيق حاضر با هدف بررسي موانع بهسازي اعضاي هيات علمي در دانشگاه آزاد اسلامي انجام شده است. اين تحقيق توصيفي از نوع پيمايشي مي باشد که براي گردآوري اطلاعات از پرسش نامه محقق ساخته استفاده شده است. جامعه آماري تحقيق شامل کليه اعضاي هيات علمي تمام وقت دانشگاه آزاد اسلامي در مناطق 8 و 12 بوده که 360 نفر از آنها ازطريق روش نمونه گيري طبقه اي نسبتي انتخاب شده اند. ابزار تحقيق از نظر روايي محتوايي و بر اساس نظر تعدادي از اساتيد صاحب نظر در حوزه آموزش عالي مورد تائيد قرار گرفت و براي تعيين پايايي پرسش نامه نيز از آلفاي کرونباخ استفاده شد که ضريب آن برابر 0.81 به دست آمد. تحليل داده ها با استفاده از برنامه نرم افزاري SPSS نسخه 11.5 انجام شد. نتايج نشان داد که از 13 مانع بهسازي هيات علمي، ميانگين 8 مانع بالاتر از ميانگين متوسط بوده است. از طرف ديگر نتايج آزمون فريدمن نيز نشان داد که مهم ترين موانع شامل در نظر نگرفتن نيازها و اولويت هاي اعضاي هيات علمي، عدم حمايت لازم از طرف مديران ارشد دانشگاه ها، اجباري بودن برنامه ها و نبودن آزادي عمل براي انتخاب آنها و فقدان انگيزه و مشوق هاي لازم بوده است. بررسي متغيرهاي جمعيت شناختي نيز نشان داد که هيچ کدام از متغيرهاي جنس، سابقه هيات علمي، درجه علمي و رشته تحصيلي ارتباط معني داري با موانع بهسازي هيات علمي نداشتند. در پايان نيز با استفاده از نتايج به دست آمده پيشنهادهايي ارائه شد که با به کارگيري آنها مي توان در جهت اثربخشي بيشتر برنامه هاي بهسازي هيات علمي گام برداشت