رابطه بین سبك رهبری با راهبردهای مقابله با تعارض مدیران مدارس متوسطه

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه بين سبک رهبري با راهبردهاي مقابله با تعارض مديران بود که با روش توصيفي از نوع همبستگي انجام گرديد. جامعه آماري مديران مدارس متوسطه شهر اصفهان به تعداد 141 نفر بودند که 102 نفر با روش نمونه گيري تصادفي ساده از بين آنها انتخاب شد. جهت گردآوري داده ها از پرسش نامه سبک رهبري بس و اوليو (2000) و پرسش نامه مديريت تعارض پوتـنام و ويلسـون (1994) استفاده گرديد. روايي محتوايي پرسش نامه ها توسط صاحب نظران مورد تاييد قرار گرفت و پاياپي از طريق محاسبه ضريب آلفاي کرونباخ به ترتيب 0.84 و 0.85 محاسبه شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون گام به گام و t مستقل استفاده گرديد. يافته هاي پژوهش نشان داد که ضريب همبستگي بين سبک رهبري تحولي و تبادلي با راهبرد راه حل گرايي، سبک رهبري عدم مداخله با راهبرد عدم مقابله و کنترل معنادار بوده است. بين سبک رهبري تحولي و تبادلي با راهبرد عدم مقابله و کنترل و بين سبک رهبري عدم مداخله با راهبرد راه حل گرايي رابطه معنادار مشاهده نشد. بهترين پيش بيني کننده راهبرد عدم مقابله سبک رهبري عدم مداخله، راهبرد راه حل گرايي سبک رهبري تحولي و راهبرد کنترل در گام اول سبک رهبري عدم مداخله و در گام دوم سبک رهبري تبادلي بوده است