اثربخشی آموزش مهارتهای ارتباطی بر اضطراب اجتماعی دانش‌آموزان پسر سال اول متوسطه ناحیه4 آموزش و پرورش شهر اهواز

در اين پژوهش اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر اضطراب اجتماعی دانش آموزان پسر سال اول متوسطه ناحيه 4 آموزش و پرورش شهر اهواز مورد بررسی قرار گرفت. جامعه آماری اين پژوهش شامل کليه دانش آموزان پسر سال اول متوسطه شهر اهواز در سال تحصيلي86-85 بود و نمونه ی آن تعداد 60 دانش آموز از اين جامعه بود که ابتدا به روش نمونه گيری خوشه ای چندمرحله ای و سپس تصادفی ساده انتخاب گرديد و به طور تصادفی به دو گروه 30 نفره آزمايش و گواه تقسيم شد. طرح پژوهش از نوع طرح پيش‌آزمون و پس آزمون با گروه گواه است که پس از انتخاب تصادفی گروه های آزمايش و گواه، مداخله آزمايشی (آموزش مهارت‌های ارتباطی) بر روی گروه آزمايش به مدت 10 جلسه ی 70 دقيقه ای و 2 جلسه در هفته اجرا گرديد، و پس از اتمام برنامه ی آموزشی از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. به منظور تجزيه و تحليل داده های جمع آوری شده علاوه بر آمار توصيفی از آمار استنباطی مانند آزمون t گروه مستقل و تحليل واريانس چندمتغيری استفاده شد. نتايج حاصل از تحليل داده ها نشان داد که آموزش مهارت های ارتباطی باعث کاهش اضطراب اجتماعی( و مؤلفه های آن، يعنی اجتناب و پريشانی اجتماعی و ترس از ارزيابی منفی) دانش آموزان گروه آزمايش در مقايسه با گروه گواه شده است. (0001/0 p<)