رابطه ساختار سازمانی با اثربخشی سازمانی و توانمندسازی در بین كاركنان آموزش و پرورش نواحی شهرستان شیراز

هدف از تحقيق حاضر تبيين رابطه ساختار سازماني با اثربخشي سازماني و توانمندسازي در بين کارکنان آموزش و پرورش نواحي شهرستان شيراز بوده که با روش تحقيق توصيفي از نوع همبستگي مي باشد. جامعه آماري اين تحقيق شامل کليه کارکنان اداري نواحي چهارگانه آموزش و پرورش شهرستان شيراز مي باشد و نمونه آماري پژوهش کارکنان ناحيه 1 و 4 مي باشند که به شيوه تصادفي ساده از جامعه آماري انتخاب گرديدند. جهت جمع آوري اطلاعات و داده ها از سه پرسش نامه ساختار سازماني (ورعي) توانمندسازي (شورت و راينهارت) و اثربخشي (هرسي بلانچارد) استفاده گرديد. جهت تعيين حجم نمونه 141 نفر از جدول مورگان و گرجسي به شيوه تصادفي طبقه اي انتخاب شدند. جهت تجزيه و تحليل داده ها در سطح آمار توصيفي از ميانگين، انحراف معيار و در سطح آمار استنباطي از ضريب همبستگي پيرسون استفاده شده است. نتايج تجزيه و تحليل نشان داد که بين ساختار سازماني و ابعاد آن با اثربخشي سازماني رابطه معني داري وجود دارد. هم چنين بين ابعاد توانمندسازي با اثربخشي رابطه معني داري وجود دارد.