توسعه مدیریت دانش بر پایه فرهنگ سازمانی

پژوهش حاضر درجهت تقويت مديريت دانش بر پايه فرهنگ سازماني کارکنان شاغل در ادارات مناطق آموزش و پرورش شهر تهران انجام شد. تعداد 61 نفر از مديران و کارشناسان ارشد ده اداره ازمناطق 21 گانه به صورت چند مرحله اي انتخاب و پرسش نامه هاي فرهنگ سازمان و مديريت دانش هر يک با اعتبار a=0.95 روي افراد گروه نمونه اجرا گرديد. با استفاده ازمدل t تک گروهي ميزان هريک از متغيرهاي فرهنگ سازمان (فرهنگ قومي، فرهنگ ادهوکراسي، فرهنگ بازار و فرهنگ سلسله مراتبي) در جامعه مورد مطالعه بيش از حد متوسط و بالا و متغيرهاي مديريت دانش (خلق دانش، تسهيم دانش و انتقال دانش) در حد متوسط ارزيابي گرديد. استفاده از مدل فريدمن نشان داد در جامعه مورد مطالعه متغيرهاي فرهنگ قومي، فرهنگ سلسله مراتبي، فرهنگ بازار، و فرهنگ ادهوکراسي به ترتيب رتبه هاي 1 تا 4 و متغيرهاي خلق دانش، کاربرد دانش و تسهيم دانش در رتبه هاي 1 تا 3 هستند. اجراي مدل همبستگي بنيادي نشان داد متغيرهاي فرهنگ بازار و تجربه خدمتي اثر منفي در مديريت دانش دارد. به اين معنا اگر مديري نسبتا مسن، بدون تجربه خدمتي، با فرهنگ سلسله مراتبي بسيار بالا باشد، مناسب ترين ترکيب مديريت دانش، ترکيب خلق دانش بسيار بالا، تسهيم دانش بالا، و کاربرد دانش متوسط است. نتايج حاصل از اجراي مدل هم خواني مجذورکاي نشان داد بين متغير تحصيلات با متغيرهاي فرهنگ قومي، فرهنگ ادهوکراسي، فرهنگ سلسله مراتبي، فرهنگ سازمان و مديريت دانش به مفهوم کلي رابطه وجود دارد، و براي تعيين جهت رابطه از مدل رگرسيون هم زمان استفاده، و نتيجه نشان داد بين متغير فرهنگ سازمان، فرهنگ قومي، فرهنگ ادهوکراسي، فرهنگ سلسله مراتبي و تحصيلات رابطه معنادار وجود دارد و با توجه به مقدار منفيb اين رابطه معکوس است، يعني با افزايش سطح تحصيلات متغيرهاي ذکر شده کاهش مي يابد. مديريت دانش نيز با تحصيلات رابطه دارد. بين مولفه هاي مديريت دانش با ويژگي هاي فردي رابطه مشاهده نگرديد