نقش مطلوبیت اجتماعی، سلامت روانی و خودکارآمدی در پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر

هدف این مطالعه، تعیین نقش مطلوبیت اجتماعی، سلامت روانی و خودکارآمدی در پیش بینی پیشرفت تح صیلی دانش آموزان عادی و تیزهوش است. نمونه ی این پژوهش ، شامل 240 دانش آموز دختر بود که از میان دانش آموزان پایه های دوم و سوم دبیرستان های عادی و تیزهوش شهر اردبیل به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند . برای جمع آوری داده ها از مقیاس تحریف واقعیت، پرسشنامه ی سلامت عمومی و مقیاس خودکارآمدی ،(-0/ 0 در مقابل 29 / استفاده شد . نتایج پژوهش نشان داد که تحریف واقعیت ( 52 ( 0/ 0 در مقابل 38 / 0 ) و خودکارآمدی ( 21 / 0 در مقابل 24 / سلامت روانی ( 21 با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان عادی و تیزهوش رابطه ی مثبت معنی داری دا رند. همچنین تحلیل رگرسیون چند متغیری نشان داد که حدود 12 درصد واریانس مربوط به پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تیز هوش توسط متغیرهای مطلوبیت اجتماعی، سلامت روانی و خودکارآمدی تبیین می شود؛ در صورتی که در دانش آموزان عادی این مقدار حدود 31 درصد بود. این نتایج نشان می دهد که سطح پایین مطلوبیت اجتماعی و سطوح بالای سلامت روانی و خودکارآمدی، پیشرفت تحصیلی را افزایش می دهند.